چگونه به کودکی که ترس از مرگ دارد کمک کنیم
در میان کودکان ترس از مرگ رایج است. در واقع، بیشتر بچه ها در زندگی خود افکار ترسناکی را درباره مرگ تجربه می کنند. ممکن است کودکان ترس از مرگ داشته باشند و یا ممکن است نگران مرگ والدین خودشان باشند. حتی ممکن آن ها است از مرگ حیوان خانگی خانواده خودشان نیز ترس داشته باشند.
نکته کلیدی این است که به عنوان والدین یا مراقب کودک، با درک و صداقت با احساس ترس از مرگ کودک، برخورد کنید. مهم است در حالی که نمی خواهید وارد جزئیات بد شوید، به سوالات فرزندتان پاسخ دهید و به او توضیح دهید که همه در زمانی می میرند.
بیشتر اوقات، کودکان از فکر کردن، نگرانی و ترس در مورد مرگ دست می کشند. با این حال، چند کار عملی وجود دارد که می توانید برای کمک به کودکان جهت غلبه بر احساس ترس از مرگ انجام دهید.
کتاب هایی در مورد ترس در کودکان :
به کودک خود گوش دهید!
اگرچه ممکن است شما برای نادیده گرفتن احساس ترس از مرگ کودک خود وسوسه شوید، اما مهم است که با فرزندتان در مورد ترس های او درباره مرگ صحبت کنید. بدون اینکه سعی کنید احساسات کودک خود را درباره مرگ به حداقل برسانید، به حرف های فرزندتان گوش دهید. لازم نیست به او بگویید که نیازی به نگرانی در مورد مرگ ندارد. گاهی اوقات کودکان فقط نیاز دارند قبل از اینکه بتوانند افکار و احساسات خود را بیان کنند، احساس شنیده شدن و درک شدن کنند.
سعی کنید که این مکالمه بین کودک و خودتان را بیش از یک بار انجام دهید. در حالی که برخی از کودکان ممکن است بتوانند به یک یا چند مکالمه ادامه دهند، سایر کودکان ممکن است که به کمی اطمینان بیشتر برای تکرار مکالمه نیاز داشته باشند.
در حالی که شما باید برای گفتگوهای بعدی آماده باشید، مهم است اطمینان حاصل کنید که این مکالمات سازنده و اطمینان بخش هستند، نه تکراری و پر از اضطراب!
پس از یک مکالمه کوتاه، سعی کنید که توجه کودک خود را به یک کار دیگر جلب کنید. به عنوان مثال، پس از ارائه اطمینان و پاسخ به سؤالات آن ها، به کودک خود پیشنهاد کنید که یک بازی انجام دهد، یا پیاده روی کنید یا با هم کتاب بخوانید. پس نکته کلیدی صحبت کردن این است که به صحبت های فرزندتان گوش دهید، اما در نهایت افکار او را تغییر دهید. به خصوص اگر ترس از مرگ کودک شدید باشد یا مانند یک وسواس خود را نشان دهد.
کلمات خود را با دقت انتخاب کنید
اکثر افراد سالم، تا حدودی ترس از مرگ دارند. در واقع، بررسی های اپیدمیولوژیک ایالات متحده نشان می دهند که 10 تا 15 درصد از جمعیت مردم نگران مرگ هستند یا به اضطراب مرگ مبتلا هستند. در حالی که این پدیده اغلب در بزرگسالان مسن تر رخ می دهد، نگرانی کودکان در مورد مرگ نیز غیر معمول نیست. به خصوص اگر کودکان در حال حاضر با از دست دادن یکی از عزیزان، اضطراب یا بیماری والدین دست و پنجه نرم کنند.
به همین دلیل، بسیار مهم است که مکالمات شما با فرزندانتان در مورد مرگ آشکار و صادقانه باشد، نه تعبیرهای زیبا یا اصطلاحات مبهم و سخت!
در حالی که بحث درباره مرگ دشوار است، مهم است که در مورد واقعیت مرگ صادق باشیم و از کلماتی مانند مرگ استفاده کنیم.
در حالی که کلماتی مانند خواب ممکن است راحت تر و دوستانه تر به نظر برسند، اما در واقعیت می توانند نتیجه برعکس داشته باشند. به عنوان مثال، گفتن اینکه فردی که مرده است “خواب است” گیج کننده است و به این معنی است که فرد در نهایت از خواب بیدار خواهد شد. علاوه بر این، ممکن است باعث ترس برخی از کودکان از خوابیدن نیز شود.
گفتن جملاتی مانند “مادر بزرگ دیگر با ما نیست” یا “ما پدربزرگ را از دست دادیم” نیز مفید، ولی نامشخص است. برای یک کودک، این عبارات ممکن است به این معنا باشد که مرگ موقتی است و یا قابل برگشت است. یا اینکه فرد فوت شده به نحوی گم شده و مرگ را تجربه نکرده تا مرده است. اگر در پشت مرگ و مردن به توضیح کمی بیشتر نیاز دارند، می‌توانید یک توضیح کلی مانند «بدنشان دیگر کار نمی‌کند» ارائه دهید.
همچنین به بچه ها یادآوری کنید که همه کسانی که بیمار می شوند نمی میرند. در واقع، افراد زیادی بیمار می شوند، بهبود می‌یابند. یادآوری این واقعیت می تواند ترس از مرگ کودکان را کاهش دهد.
ترس های خود را کنار بگذارید
اکثر روانشناسان فعال در حوزه سوگواری مرگ، بر اهمیت صحبت کردن با کودکان در مورد مرگ از سنین پایین به روشی صادقانه و آموزنده تاکید می کنند. روانشناسان پیشنهاد می کنند که والدین مرگ را به عنوان بخشی طبیعی از چرخه زندگی به تصویر بکشند. اما برخی از والدین تا زمانی که یکی از عزیزان یا حیوان خانگی خود بمیرد از بحث درباره مرگ مقاومت می کنند.
یک نظرسنجی از والدین دارای فرزندان 4 تا 6 ساله انجام شد و مشخص شد که در مقایسه با صحبت های مربوط به جنسیت، پیری و بیماری‌ها، والدین تمایلی به بحث درباره مرگ با فرزندان خود نداشتند.
علاوه بر این، محققان نگران این هستند که والدین اغلب در تلاش برای به حداقل رساندن ترس از مرگ، از زبان گیج کننده استفاده کنند.
اگر از صحبت کردن در مورد مرگ احساس ناراحتی می کنید، یا اگر نگران هستید که ترس ها و اضطراب های شخصی شما به فرزندانتان نیر سرایت کنند، بهتر است که ابتدا مکالمات خود را روی زیست شناسی متمرکز کنید. در واقع، تحقیقات نشان داده است که دادن اطلاعات بیولوژیکی به کودکان در مورد چرخه زندگی و نحوه عملکرد بدن ممکن است تاثیر مثبتی بر درک آن ها از مرگ داشته باشد.
به خاطر داشته باشید که ممکن است فرزندان شما گاهی اوقات حشرات مرده یا حتی حیوانات مرده را ببینند. تخیل کودک ممکن است سناریوهایی ترسناک تر از واقعیت ایجاد کند. بنابراین، می توان به این نکته اشاره کرد که وقتی چیزی یا کسی می میرد، دیگر کار نمی کند یا حرکت نمی کند. می‌توانید توضیح دهید که وقتی چیزی می‌میرد، دیگر نمی‌تواند بازی کند، بخوابد و یا هر کاری که قبلا انجام می داد را انجام دهد.
بحث های مرتبط با مرگ را مناسب با سن کودک انجام دهید.
هنگام صحبت درباره مرگ با فرزندان، مهم است که سن آن ها را در نظر داشته باشید. به عنوان مثال، مکالمه ای که با کودک پیش دبستانی خود دارید باید به شدت متفاوت از مکالمه ای باشد که با یک نوجوان دارید. به همین دلیل، مهم است که بفهمیم بچه ها بسته به سنشان چه چیزی را می توانند و چه چیزی را نمی توانند در مورد مرگ بفهمند.
به عنوان مثال، کودکان خردسال در تشخیص این واقعیت که مرگ نهایی است مشکل خواهند داشت. به این دلیل که کتاب ها و برنامه های تلویزیونی که هر روز با آن ها سر و کار دارند، اغلب دارای شخصیت هایی هستند که ناگهان دوباره زنده می شوند. حتی اگر در معرض مواردی مانند این قرار نگیرند، باز هم برای بچه های کوچک بسیار طبیعی است که فکر کنند فردی که مرده است، دوباره باز می گردد.
وقتی بچه ها بزرگتر می شوند، معمولا بین 5 تا 10 سالگی، شروع به درک این واقعیت می کنند که مرگ نهایی است. آن ها متوجه می شوند که فردی که مرده است دیگر بر نمی گردد. همچنین ممکن است آن ها شروع به مرتبط ساختن برخی تصاویر مانند اسکلت، تابوت و … با مرگ کنند. حتی ممکن است کودکان در مورد این چیزها کابوس ببینند. به احتمال زیاد، در این بازه سنی کودکان شروع به پرسیدن سوال های مختلف درباره مرگ می کنند.
اطمینان حاصل کنید که تمام تلاش خود را برای پاسخ به سوالات آن ها، حتی آن هایی که برای شما واضح به نظر می رسند، انجام می دهید.
به عنوان مثال، فرزند شما ممکن است بفهمد که پدربزرگ مرده است، اما ممکن است نداند چرا مادربزرگ گریه می کند. اگر کودک شما در این مورد سوال پرسید، توضیح دهید که “مادربزرگ گریه می کند زیرا از مرگ پدربزرگ ناراحت است.”
از حدود 9 یا 10 سالگی تا نوجوانی، کودکان متوجه می شوند که مرگ غیرقابل برگشت است و آن ها نیز روزی خواهند مرد. این مفهوم ممکن است باعث ترس از مرگ شدید در برخی از کودکان شود. در حالی که مهم است که با آن ها در مورد این واقعیت صحبت کنیم که همه می میرند. همچنین بهتر است که به آن ها یادآوری کنیم که احتمالا قبل از مرگ مدت طولانی زندگی خواهند کرد.
در مورد اعتقادات معنوی خود در مورد مرگ بحث کنید
اگر به خدا یا زندگی پس از مرگ اعتقاد دارید، می توانید باورهای خود را با کودک خود به اشتراک بگذارید. این باورها، می توانند باعث آرامش او شوند. همچنین به آن ها کمک کنند تا بفهمند، شما چگونه مرگ یک فرد را درک می کنید. در واقع، بسیاری از والدین ترجیح می‌دهند هنگام بحث درباره مرگ، حقایق بیولوژیکی را با باورهای معنوی خود ترکیب کنند تا به فرزندان خود دیدی جامع تر از مرگ و مردن بدهند.
از سوی دیگر، اگر مطمئن نیستید که به چه چیزی اعتقاد دارید، یا می‌خواهید فرزندانتان را تشویق کنید تا خودشان به نتیجه‌گیری برسند، می‌توانید به سادگی توضیح دهید که مردم باورهای متفاوتی در مورد اتفاقات پس از مرگ دارند. شما می توانید مثال های خاصی از حلقه اعضای خانواده و دوستان خود ارائه دهید تا این باورهای مختلف را با فرزندان خود به اشتراک بگذارید.
برای مثال، ممکن است توضیح دهید که عمو معتقد است مردم وقتی می میرند به بهشت می روند. اما شما چیز دیگری را باور دارید و این اشکالی ندارد. به اشتراک گذاری اطلاعات به این روش ممکن است دید فرزندان شما را بازتر کند تا بتوانند دیدگاه های مختلف را بپذیرد.
وقتی بچه های شما بزرگتر می‌شوند، یاد می‌گیرند که این واقعیت را بپذیرند که همه اعتقادات یکسانی در مورد پس از مرگ، ندارند.
بدانید چه زمانی باید برای رفع ترس از مرگ کودک کمک بگیرید
کودکانی که نگران مرگ هستند اغلب از نظر عاطفی حساس می باشند و ممکن است قدرت تخیل زیاد و استدلال بالایی داشته باشند. اما آن ها اغلب فاقد تجربه و درک جهانی زیادی هستند. بنابراین، ممکن است تعجب آور نباشد اگر آن ها با مشکل ترس از مرگ مواجه شوند. در این صورت، ممکن است مدت بیشتری طول بکشد تا بر ترس خود غلبه کنند، یا ممکن است به اطلاعات بیشتر و حمایت بیشتری نیاز داشته باشند.
اگر احساس می کنید ترس از مرگ فرزندتان بر زندگی روزمره او تأثیر می گذارد، می توانید در مورد نگرانی های خود با پزشک کودک خود صحبت کنید.
